_liz wrote:Lizzy_maxia nie napisała mi komentarza? czuję sie obrażona...
_lizuś złotko (mogę tak mówić?
nie mam pomysłu na inne zdrobnienie, a w tej chwili mam ochotę jakiegoś użyć. Słonko i Kotek są już zarezerwowane dla kogo innego...a może aniołek? Od Twojego avatarka, ciom? Jak wolisz:) ), Przepraszam przez duże "P", ale wczoraj dzień miałam zabiegany i wpadałam na net tylko oblookać co się dzieje...Oczywiście poprzednią część Kropelek przeczytałam jeszcze wczoraj, tylko że na napisanie komentarza nie starczyło mi i czasu i weny. Teraz postaram się nadrobić niedzielne zaległości. Najpierw część XI, a XII to już póżniej, w następnym poście (na pewno jeszcze dzisiaj), bo siostra mnie pogania, żebym jej obiad zrobiła
A więc do rzeczy (równocześnie zaznaczam, że części XII jeszcze nie przeczytałam):Po paru częściach nieobecności (jeśli mozna użyć takiego sformułowania) znów mamy do czynienia z Tess. Przyznam się, że już kompletnie zapomniałam, że ma w tym opowiadanku jakąś rólkę
No i co najważniejsze i niewątpliwie jest osią tej części - pojawia się Max, który ma piękne oczy
Spoglądaliście na pewno wiele razy na mocne niebo. Dorzućcie do tego jeszcze kilka kropel bursztynowej żywicy i stopcie to wszystko w graficie.
ale nie tak piękne jak Michael i ładny uśmiech "nie Michaela, ale ładny" (bardzo spodobała mi się ta...figura stylistyczna
. Liz porównuje Michaela do innych chłopaków, a to oznacza...wiadomo, co oznacza:] Mimo to Max niewatpliwie zrobił na niej wrażenie, o czym świadczy "różany pyłek na policzkach"
Kwestia tego, czy chłopak opowiada o tobie innym...Niom, mnie też od jakiegoś czasu interesuje i cieszę się, że ją poruszyłaś. Bo jeśli opowiada, to...wiadomo co to znaczy:] Tzn. moze niekoniecznie tak do końca wiadomo, bo to chyba może być wieloznaczne...Nie tylko miłość, ale i przyjaźń, a nawet pożadanie (z tym ostatnim to jest doprawdy chamskie
, ale cóż, faceci tacy są - niewolnicy swoich hormonów
). To cudownie, jeśli myśli o tobie nie tylko wtedy, kiedy z tobą jest...cudownie, jeśli wszystko wkoło przypomina mu o tobie i sprawia, że nie moze o tobie zapomnieć...A jeśli już akurat w danej chwili nie myśli, bo jest pochłonięty bez reszty czym innym (czytaj: nauką
), to i tak ma cię w głębi serduszka...Cudownie, ale skąd możemy mieć pewność, że tak właśnie jest? Motyw szarlotki wciąż nie daje mi spokoju. Dlaczego? Bo ja to zinterpretowałabym jako metaforę...ale właśnie, czego? Czego to symbol? Chyba jeszcze się zastanowię...No i w końcu: "scena zazdrości" w wykonaniu Michaela
No to kończę, zaległości myślę, że nadrobione
Dzięki _liz, że mnie zmotywowałas...Ty już wiesz w jaki sposób
Teraz zabieram się do następnej części, bo tak się złożyło, że obiad przyszykowałam w miedzyczasie, więc mogę oddać się lekturze
A co do twoich marzeń: opowiadanie zapowiada sie na to straaasznie długie (wiecie ile zajmują w moim zeszycie dotychczasowe części? juz 72 strony pisane drobniutko linijka pod linijką). Oboje będa mieli wiele trudnych decyzji do podjęcia. A zakończenie... sama go jeszcze nie znam 
I te "wiosenne dokarmianie"... miodzio 
Ogromnie się cieszę, że ff będzie długi. Fantastyczną sprawą są również codziennie dodawane nowe części. Naprawdę ze świecą szukać takich ludzi, jak ty. Przeczytam jeszcze Perłową krew i naprawdę zabieram się do nauki. Znaczy się mam nadzieję, że mi się uda 
Wow _Liz to było ........ No właśnie to było .... Nie wiem jakie. Jeszcze się nie otrząsnęłam po przeczytaniu tej części.------------Chwilę póżniej----------------------------Cudowne. Świetne. Bombowe. Takie inne od poprzednich części. I nareszcie Michael zmądzał.A tempo zamieszczania. Rozpieszczasz nas. Nie ma to jak wrócić po stresującym dniu ze szkoły i przeczytać coś tak wspaniałego.I jeszcze jedno. Nie mogę się powstrzymać.
Czy to normalna reakcja płakac po... takim czymś? Bo ja chyba zaraz się rozbeczę...[chwila na ochłonięcie]To było... przepiękne. Tak ucieszyłam się, kiedy zobaczyłam kolejną część Kropelek... Jeszcze bardziej zaciekawił mnie twój wstęp i nie mogłam się doczekać końcówki 
Na razie tylko XI częśc skomentowałaś, a komentarz do drugiej przeczytam sobie jutro, bo musze już isć. W każdym bądź razie cieszę się, że nie tylko mnie drażni i jednoczesnie intryguje ta kwestia "opowiadania innym" o dziewczynie.
